Δεκαπέντε χρόνια έχουν περάσει με συνεχείς “κρίσεις” στην Ελληνική πραγματικότητα, που παρά τις εξαγγελίες, όχι μόνο δεν οδήγησαν σε ευημερία και πρόοδο τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αλλά ο αφανισμός από την υπερφορολόγηση συνεχίζεται, η υπερχρέωση επεκτείνεται, τα λειτουργικά κόστη και οι υποχρεώσεις των Βιοτεχνικών Αρτοποιείων, αυξάνονται.
Οι συνεχείς αυξήσεις των Α’ και Β’ υλών, η τραγική κατάσταση του κόστους ενέργειας, ο διπλάσιος από ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη πληθωρισμός στην Ελλάδα, τα υψηλά ενοίκια, έχουν σαν αποτέλεσμα τα διαθέσιμα προς κατανάλωση οικογενειακά εισοδήματα να επαρκούν μόνο για τις πρώτες 15-17 ημέρες του μήνα.
Εάν προσθέσουμε και τα τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα (17 δις τα τελευταία 2 χρόνια) που στην ουσία αφαιρούνται από τη διαθεσιμότητα για κατανάλωση και επιχειρηματικό τζίρο, είναι εύκολο να καταλάβει και ο μη ειδικός ότι και οι βιοτέχνες Αρτοποιοί οδηγούνται σε χρεοκοπίες και επιπλέον λουκέτα.
Η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική οδηγεί σε εξαρτώμενη επιδοματοποίηση όλο και περισσότερο κόσμο και επιχειρηματικό αφανισμό των πιο ευάλωτων μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Ιωάννης Μάνος
Α’ Αντιπρόεδρος
Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθήνας.